تلفن فوریتی بحران یا

تاریخچه تفلن فوریتی بحران

چنین خدماتی برای اولین بار در انگلستان و در سال ۱۹۵۳ پدید آمد. هنگامی که معاون اسقف،‌ ادوارد چاد وارا، خیریه‌ی سامری‌ها (The Samaritans) را تاسیس کرد، خیلی زود شعبی در سراسر جهان ایجاد شد. اولین شعبه‌ی این خیریه در آمریکا در سال ۱۹۷۴ در شهر بوستون بنا شد. علاوه بر آن در بسیاری از شهرهای دیگر از جمله ماساچوست،‌ دره‌ی مری‌مک، نیویورک، نیوهمپشایر و… شعب دیگری از این خیریه تاسیس شد. در آمریکا، مرکز پیشگیری از خودکشی لس آنجلس در سال ۱۹۵۸ به وجود آمد و اولین مرکزی بود که پشتیبانی ۲۴ ساعته برای جلوگیری از خودکشی را توسط جمعی از داوطلبان ایجاد نمود. در سان فرانسیسکو در سال ۱۹۶۲ خط تلفن فوریتی مشابهی به نام “به بروس زنگ بزنید” به وجود آمد و در استرالیا در سال ۱۹۶۳ این سبک از خدمات فوریتی به نام “خط زندگی/Lifeline” تاسیس شد.

یکی دیگر از ارائه‌دهندگان این خدمات، انجمن Launceston Lifelink بود که توسط داوطلبانی در منطقه‌ی تاسمانیا در استرالیا تاسیس شد. این انجمن بر اساس اصول و قواعد همان خیریه‌ی سامری‌ها بنا نهاده شد و منطق انجمن آن بود که مردم به این دلیل به خودکشی فکر می‌کنند، که نمی‌توانند احساسات و دردهای عاطفی خود را با خانواده و دوستان به اشتراک بگذارند. این انجمن به صورت شبانه‌‌ روزی به مردم منطقه‌ی تاسمانیا خدمات ارائه می‌دهد و هیچگونه تعصب و گرایش مذهبی ندارد. تیم انجمن به طور متوسط سالانه حدود ۵ هزار تماس دریافت می‌کند و در دسامبر ۲۰۱۸، ۵۰ سال خدمت خود به مردم تاسمانیا را جشن گرفتند.

در ابتدا این تلفن‌ها برای کمک به افرادی ایجاد شد که در سدد خودکشی بودند و در طول زمان بسیاری از این تلفن‌ها وظایف و خدمات خود را گسترده‌تر نمودند تا به طور کلی با بحران‌های عاطفی مواجهه کنند و تلفن‌های فوریتی مشابه در موقعیت‌های دیگر از جمله: تجاوز، زورگویی، خود‌آسیبی، فرار کودکان و قاچاق انسان به افراد قربانی کمک رسانی می‌کردند.

تاثیرگذاری

اگرچه که تلفن‌های فوریتی روز به روز شایع‌تر می‌شوند اما تاثیر آنها در کاهش نرخ خودکشی همچنان واضح نیست. اما در یک مطالعه این نتیجه حاصل شد که افکار خودکشی افراد هنگام تماس کاهش پیدا کرده و در هفته‌های بعد از تماس نیز کمتر شده است. بعضی تماس گیرنده‌ها به طور مکرر با این خطوط تلفن فوریتی تماس می‌گیرند که اینکار زمان را برای رسیدگی به موارد اضطراری‌تر و فوری‌تر کم می‌کند.

مشاوره‌ی تلفنی

تلفن‌های حمایت عاطفی و تلفن‌های فوریتی بحران، خدمات تلفنی یکسانی را فراهم می‌کنند و هردو معمولا هم تماس‌های بحرانی و هم تماس‌های غیربحرانی را دریافت می‌نمایند. در آمریکا بسیاری از دانشگاه‌ها تلفن‌های فوریتی تاسیس نموده‌اند که توسط داوطلبان اداره می‌شوند. این تلفن‌ها هم به افراد در آستانه‌ی بحران و هم به افرادی که تنها به یک گوش شنوا نیاز دارند خدمات ارائه می‌دهند. پر واضح است که این خطوط تلفن فوریتی نمی‌توانند جاگزین خدمات دراز مدت و حرفه‌ای مشاوره‌ای که توسط افراد خبره ارائه می‌شود باشند. این خدمات تلفنی بیشتر سعی بر آن دارند تا مخاطبان خود را در شرایط اضطراری تسکین دهند و موقعیت بحرانی آنها را مدیریت کنند. خدمات این چنینی در دانشگاه‌های : مری‌لند، مینسوتا، کلمبیا و… وجود دارد. عبارت “خط حمایت عاطفی” که اشاره‌ای بر بحران یا مشاوره ندارد می‌تواند شامل فرستادن ایمیل یا حتی استفاده از متن‌های نوشتاری باشد. اینگونه خدمات، اجازه‌ می‌دهند تا منابع برای افرادی که با یک بحران سلامت روان مواجه هستند به خوبی توزیع شود.

با پیشرفت موبایل‌ها و تلفن‌های هوشمند،‌ استفاده از پیامک یا  SMS توسط ارائه دهندگان خدمات فوریتی رایج شده است. یک خط تلفن حمایتی اداره‌ شده توسط جوانان در نیوزلند به نام Youthline ، در سال ۲۰۰۴ شروع به استفاده از خدمات نوشتاری و متنی در حیطه‌ی مشاوره نمود.

برخی از سرویس‌های ارائه دهنده‌ی خدمات تلفن فوریتی در زیر اشاره شده‌اند:‌

• در آمریکا:‌ تلفن فوریتی بازنشستگان ارتشی، سازمان ملی حمایت از کودکان و جوانان فراری.
• در کانادا:‌ سرویس ۲۴ ساعته‌ی جلوگیری از خودکشی
• در برزیل:‌ سرویس Amigos da vida یا دوستان زندگی
• در ایران: صدای مشاوره با شماره ۱۴۸۰ و اوژانس اجتماعی با شمراه ۱۲۳مشاوره تلفنی رایگان برای عموم مردم هستند.