چنانچه تمایل دارید صدای این مقاله نیز می توانید گوش دهید

[player id=11394]

تاثیر دیابت بر کلیه

امروزه طی پژوهش هایی، این نتیجه به دست آمده است که بین بیماری دیابت و مشکلات کلیوی رابطه ی تنگاتنگی وجود دارد؛ به صورتی که دیابت به عنوان رایج ترین علت نارسایی کلیه معرفی شده است. از طرفی از آن جایی که دیابت مشکلی ساختاری نبوده و می تواند بر هر نقطه از بدن تاثیر گذارد، با پیشرفت و عدم کنترل، می تواند هر دو کلیه را به طور همزمان تحت تاثیر قرار دهد و در صورتی که دیابت کنترل نشود، حتی می تواند موجب ابتلای فرد به سرطان کلیه شود و تبعات جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد.از طرفی، آمارها نیز نشان می دهند که حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع یک و ۱۰ تا ۴۰ درصد از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در صورتی که دیابت خود را کنترل نکنند به نارسایی کلیه نیز دچار می شوند.

دیابت چگونه می تواند موجب نارسایی کلیه ها شود؟

آسیب عروق خونی کوچک

در دیابت عروق خونی کوچک به علت تغییر عملکرد گلبول های قرمز و فقدان یک مولکول کلیدی در گلبول های قرمز آسیب می بینند. از آن جایی که در کلیه نیز این عروق خونی کوچک دیده می شوند، با پیشرفت دیابت مشکلاتی در تصفیه خون مشاهده می شود. نقص در تصفیه خون نیز سبب می شود که آب و املاح به خوبی دفع نشده و در بدن تجمع پیدا کنند. تجمع آب و املاح، وقایعی مانند افزایش وزن، تورم قوزک پا و دیده شدن پروتئین در ادرار را در پی دارد.

آسیب به سیستم عصبی

دیابت می تواند از طریق آسیب به سیستم عصبی نیز موجب نارسایی کلیه ها شود. این اتفاق زمانی رخ می دهد که اشکال در تخلیه مثانه (که ناشی از آسیب به سیستم عصبی است) موجب پس زده شدن ادرار به کلیه ها و آسیب به آن ها می شود.

علائم نارسایی کلیه ناشی از دیابت

مراحل اولیه (دفع آلبومین از ۳۰ تا ۳۰۰ میلی گرم در روز)

زودرس ترین علامت بیماری کلیوی ناشی از دیابت، آلبومینوری یعنی افزایش ترشح آلبومین در ادرار است.
در مراحل اولیه بروز عوارض کلیوی ناشی از دیابت، آلبومین که نوعی پروتئین است، در ادرار دیده می‌شود. اما این افزایش دفع آلبومین، بسیار جزیی است و در حد ۳۰ تا ۳۰۰ میلی‌گرم در ادراری ۲۴ ساعته است.این میزان اندک دفع آلبومین هم با روش های آزمایشگاهی معمول قابل اندازه گیری نیست. در این حالت نیاز است درخواست آزمایش میکروآلبومینوری توسط پزشک داده شود.

مراحل بعدی (دفع آلبومین بیش از ۳۰۰ میلی گرم در روز)

در مراحل بعدی، وقتی بیماری کلیوی پیشرفت کرد یا به بیان بهتر هنگامی که  دیابت کنترل نشده آسیب بیشتری به کلیه‌ها وارد کرد، دفع آلبومین هم بالا رفته و به بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در ادرار در ۲۴ ساعت می‌رسد و ممکن است حتی تا چند گرم در روز هم دیده شود. این اتفاقات به تدریج در طی سال‌های بعدی در صورت کنترل نشدن دیابت می توانند، به نارسایی کلیه‌ها منجر شوند.

نارسایی کلیه ها به چه معناست؟
وقتی کلیه‌ها نارسا شوند، در واقع اوره و کراتینین خون بیمار افزایش یافته و فعالیت کلیه‌ها برای دفع سموم بدن کاهش می‌یابد. رفته‌رفته کار به جایی می‌رسد که در اثر ناکارآمدی و نارسایی کلیه‌ها، فرد نیازمند دیالیز و پیوند کلیه می‌گردد. این وضعیت زمانی اتفاق می افتد که فقط ۱۰ تا ۱۵ درصد کلیه های بیمار کار می کنند.فاصله زمانی معمول بین شروع آسیب کلیوی ناشی از دیابت و نارسایی پیشرفته کلیه نیزحدود ۵ تا ۷ سال است .

چگونه می توان از نارسایی کلیه ناشی از دیابت جلوگیری کرد؟
تاکید و توصیه پزشکان بر این است که افراد مبتلا به دیابت، حتما قند خون خود را تحت کنترل داشته باشند و با این کار از بروز عوارض دیابت که یکی از آن ها نارسایی کلیه ها است، جلوگیری کنند.
بد نیست بدانید در مرحله دفع آلبومین به مقدار کم (میکروآلبومینوری) این امکان نیز وجود دارد که مشکلات و نوسان‌های فشار خون در افراد مبتلا به دیابت نوع یک به وجود آید.بنابراین به وجود آمدن مشکلات فشار خون در بیماران دیابتی نوع یک می‌تواند پزشک را متوجه درگیری احتمالی کلیه‌ها کند. پس  افراد مبتلا به دیابت نیاز است علاوه بر قند خون،  فشار خون خود را به طور دقیق کنترل کنند.هدف پزشکان این است که فشار خون در بیماران دیابتی به عدد کمتر از ۱۳ روی ۸ برسد واگر دفع آلبومین (آلبومینوری) زیاد باشد حتی باید فشار خون را به کمتر از ۱۲ روی ۷۵ رساند.  فشار خون بالاتر از اعداد ذکر شده، می‌تواند به بدتر شدن ضایعات کلیوی منجر شود.به طور کلی اگر فرد مرحله میکروآلبومینوری متوجه مشکل خود شود و درمان را به موقع آغاز کند، می توان از پیشرفت ضایعات کلیوی جلوگیری کرده و یا سیر آن را بسیار کند کرد.

چنانچه علافه مند به حمایت از بیمارن نیازمند هستید می توانید در بخش گلریزان خیریه از آن ها حمایت  کنید.